ดาวพฤหัสบดีเป็นดาวเคราะห์แก๊สที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ มีขนาดใหญ่กว่าโลก 11 เท่า แต่มีคาบการหมุนรอบตัวเองเพียง 10 ชั่วโมง ส่งผลให้ดาวพฤหัสบดีมีสนามแม่เหล็กที่แรงมาก และทำให้เกิดออโรราที่โดดเด่นบริเวณขั้วเหนือและขั้วใต้ของสนามแม่เหล็ก
ออโรราของดาวพฤหัสบดีที่บริเวณซีกฟ้าเหนือที่ถ่ายโดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล (Hubble Space Telescope, HST) ในช่วงความยาวคลื่นอัลตราไวโอเล็ต (Ultraviolet) ดาวพฤหัสบดีสามารถแบ่งเป็น 3 ส่วนตามลักษณะที่ปรากฏและแหล่งอนุภาคที่ทำให้เกิดออโรรา คือ ออโรราวงสว่างหลัก (Main auroral emission), รอยเท้าสนามแม่เหล็กของดวงจันทร์กาลิเลโอ (satellite’s magnetic footprint) และออโรราบริเวณขั้ว (Polar Emissions)
การศึกษาออโรราของดาวพฤหัสบดีในปัจจุบันสามารถทำได้หลายวิธี ทั้งจากการสำรวจภาคพื้นดินและการสำรวจโดยยานอวกาศ กล้องโทรทรรศน์ที่สำคัญที่ใช้ในการสำรวจมาอย่างยาวนานคือ กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล ซึ่งถูกส่งขึ้นไปโคจรตั้งแต่ปี พ.ศ. 2533 เพื่อถ่ายภาพดาวพฤหัสบดีรวมถึงวัตถุท้องฟ้าอื่นๆ ซึ่งถือว่าเป็นเครื่องมือสำคัญในการศึกษาทางดาราศาสตร์อย่างมาก และในปี พ.ศ. 2554 ยานอวกาศจูโน (Juno Spacecraft) ได้ถูกส่งขึ้นไปจากโลก และเดินทางไปยังดาวพฤหัสบดีเพื่อศึกษาองค์ประกอบ, สนามแรงโน้มถ่วง, สนามแม่เหล็กรวมถึงศึกษาออโรราของดาวพฤหัสบดีอย่างละเอียด
กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล
(Hubble Space Telescope)
ยานอวกาศจูโน (Juno Spacecraft)